Οι μεγαλύτεροι Έλληνες του αιώνα. Ξεχάσαμε τους ήρωες; Πατεράδες, μανάδες και παππούδες; Αναρωτιέται ο Ηλίας Μπαζίνας. Το πρώτο από μια σειρά σπουδαίων άρθρων.
Ηλίας Μπαζίνας
«Φίλαθλος», 8-1-2000
Μια Ελλάδα, που δεν την ξέρω, για την οποία κανείς ποτέ δεν μου είπε τίποτα όταν μεγάλωνα, μου ζητάει πράγματα, που δεν γίνονται. Μου ζητάει να ξεχάσω πατεράδες, μανάδες, παππούδες, μπαρμπάδες. Ήταν και δικός τους ο αιώνας που έφυγε. Τον ετίμησαν. Δεν ζητάνε παράσημα, εκεί, που είναι. Τα πήραν τότε, που μέτραγε.
Ζητάνε να μη χάσουμε τα σύγκαλά μας!
Αναπέμπω μαζί με την αίτηση συγχώρεσης στον Κώστα το Δαβάκη, τον τελευταίο στίχο από το μοιρολόι του:
«Ε, κρουσταλλένιε ποταμέ, που δεν εθόλωσες ποτέ, μα από το τώρα κι εδανά, έχεις θολώσει τα νερά, τι ζ' έφαεν η θάλασσα...»
Ηλίας Μπαζίνας
«Φίλαθλος», 8-1-2000
Μια Ελλάδα, που δεν την ξέρω, για την οποία κανείς ποτέ δεν μου είπε τίποτα όταν μεγάλωνα, μου ζητάει πράγματα, που δεν γίνονται. Μου ζητάει να ξεχάσω πατεράδες, μανάδες, παππούδες, μπαρμπάδες. Ήταν και δικός τους ο αιώνας που έφυγε. Τον ετίμησαν. Δεν ζητάνε παράσημα, εκεί, που είναι. Τα πήραν τότε, που μέτραγε.
Ζητάνε να μη χάσουμε τα σύγκαλά μας!
Αναπέμπω μαζί με την αίτηση συγχώρεσης στον Κώστα το Δαβάκη, τον τελευταίο στίχο από το μοιρολόι του:
«Ε, κρουσταλλένιε ποταμέ, που δεν εθόλωσες ποτέ, μα από το τώρα κι εδανά, έχεις θολώσει τα νερά, τι ζ' έφαεν η θάλασσα...»
Ἀναδημοσίευσις ἀπὸ τὸ ἱστολόγιον ΗΛΙΑΣ ΜΠΑΖΙΝΑΣ, 16-11-2008.
Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Σελίδες Πατριδογνωσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου