Εκδήλωση σε αναγνώριση των αγώνων και των θυσιών των Καρδιτσιωτών πολεμιστών κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο και ειδικότερα στις μάχες που πραγματοποιήθηκαν στο Ύψωμα 731 της Κλεισούρας Β. Ηπείρου, διοργάνωσε την Κυριακή στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο ο Δήμος Καρδίτσας.Παράλληλα παρουσιάστηκε το βιβλίο του Α’ Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Σούρλα με τίτλο «Οι ήρωες του 1940 περιμένουν».
Ο Δήμαρχος Καρδίτσας κ. Δομήνικος Βερίλλης στην ομιλία του, υπογράμμισε ότι η «τιτανομαχία» του Υψώματος 731 αποτελεί μοναδικό φαινόμενο ηρωισμού, αυταπάρνησης και αποτελεσματικότητας και είχε ως αποτέλεσμα να αποκρουστεί η «Εαρινή Επίθεση» του Μουσολίνι τον Μάρτιο του 1941 και να υποστεί την πρώτη ήττα του στην Ευρώπη ο «Άξονας», γεγονός που ανέβασε το ηθικό ολόκληρης της δοκιμαζόμενης Ευρώπης. Την ημέρα της επίθεσης, Κυριακή 9 Μαρτίου του 1941 στην πρώτη γραμμή του μετώπου ευρίσκετο το 2ο Τάγμα του 5ου Συντάγματος Στρατού αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιώτες καταγόμενους από τους νομούς Καρδίτσας και Τρικάλων με διοικητή τον Δημήτρη Κασλά. Σκοπός του ιταλικού στρατού, -όπως ανέφερε στην ομιλία του ο κ. Βερίλλης,- ήταν να διασπάσει με την επίθεσή του στο ύψωμα 731 την ελληνική αμυντική γραμμή και να ανοίξει έτσι το δρόμο προς την κοιλάδα Ντέσνιτσε - Κλεισούρας, οπότε θα κατέρρεε το ελληνικό κεντρικό μέτωπο και θα μπορούσαν τα ιταλικά μηχανοκίνητα να προελάσουν προς τα Γιάννενα, με υπερκέραση των άλλων δύο ελληνικών μετώπων, του Βόρειου και του Νότιου. Για την πραγματοποίηση του ιταλικού σχεδίου διατέθηκαν σε πρώτη γραμμή 50.000 άνδρες, με 400 κανόνια και 2000 αεροπλάνα, εκτός από τα άρματα και τα μηχανοκίνητα που ανέμεναν στη δεύτερη γραμμή, για να εξορμήσουν αμέσως μετά από τη διάσπαση του μετώπου του 731 και το άνοιγμα του δρόμου. «Αλλά ο δρόμος δεν άνοιξε, γιατί δεν έπεσε το 731. Και δεν έπεσε χάρη στην ανδρεία, την αυταπάρνηση και την αποτελεσματικότητα με την οποία πολέμησαν οι υπερασπιστές του. Στο ύψωμα 731 νίκησαν οι ηθικές δυνάμεις των Ελλήνων έναντι των υλικών δυνάμεων των Ιταλών. Η πίστη στο δίκαιο του αγώνα, η διαφορά στην ικανότητα των Ελληνικών έναντι των Ιταλικών Διοικήσεων σε όλα τα κλιμάκια Διοικήσεως. Η σωστή εκπαίδευση των Ελλήνων οπλιτών, ιδίως στη χρήση της λόγχης και στον εκ του συστάδην αγώνα, που αποτέλεσε το φόβητρο των Ιταλών. Η εφευρετικότητα των Θεσσαλών οπλιτών στην οργάνωση των θέσεων μάχης που τους επέτρεψε την επιβίωση και τις λιγότερες απώλειες έναντι του 19ου ΣΠ (το οποίο την 5η μέρα της επίθεσης αντικατέστησε το 5ο Σύνταγμα), παρότι εδέχθησαν την αρχική ορμή της Ιταλικής επιθέσεως και τέλος ο ηρωισμός των Θεσσαλών μαχητών» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Δομ. Βερίλλης, ο οποίος υποστήριξε ότι ο απαράμιλλος ηρωισμός των Θεσσαλών μαχητών δεν ήταν τυχαίος. «Οι Θεσσαλοί στρατιώτες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν, συνεχιστές μιας ιστορίας που θέλει τα Θεσσαλικά και ιδιαίτερα τα Δυτικοθεσσαλικά τμήματα να διακρίνονται πάντοτε στους αγώνες του Έθνους» υπογράμμισε και υπενθύμισε την Επανάσταση του 1878 στο νομό Καρδίτσας που συντέλεσε τα μέγιστα στην απελευθέρωση της Θεσσαλίας και τμήματος της Ηπείρου το 1881, την κάλυψη που παρείχε το 9ο Τάγμα Ευζώνων στη υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού στον ατυχή πόλεμο του 1897, τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ι Μεραρχίας και του Δυτικοθεσσαλικού 9ου Τάγματος στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13, ενώ και στην Μικρασιατική εκστρατεία η Ι Μεραρχία ήταν εκείνη που αποβιβάστηκε πρώτη στη Σμύρνη και εκείνη που μέσα στο χάος και τον πανικό της υποχώρησης του Ελληνικού Στρατού το 1922, υποχώρησε συγκροτημένα και τελευταία, καλύπτοντας την επιβίβαση στα πλοία και των τελευταίων Ελλήνων στρατιωτών. Ο Δήμαρχος Καρδίτσας επικαλέστηκε Ελληνικά και Ιταλικά στρατιωτικά έγγραφα και διαταγές που πιστοποιούν το μεγαλείο ψυχής των ηρώων μαχητών του Υψώματος 731, αλλά δεν παρέλειψε να επισημάνει και την αδιαφορία των Ελληνικών κυβερνήσεων να τιμήσουν αυτούς τους «λησμονημένους» ήρωες, επιβιώσαντες και νεκρούς που έμειναν εκεί «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» και δυστυχώς παραμένουν ακόμα εκεί αναμένοντας τη δικαίωσή τους από την Ελληνική Πολιτεία, σε αντίθεση με την Ιταλία , η οποία περισυνέλεξε και ενταφίασε τους νεκρούς της σε στρατιωτικά νεκροταφεία και ανήγειρε επιβλητικό Ηρώο στο Ύψωμα 731. Ο κ. Βερίλλης υπογράμμισε ότι απέναντι στους αγωνιστές του υψώματος 731 και ιδιαίτερα τους νεκρούς του 1940-41 και απέναντι στην Ιστορία της Καρδίτσας έχουμε την υποχρέωση: - Να υλοποιήσουμε την ιδέα για ανέγερση ειδικού μεγαλόπρεπου Μνημείου στη Θεσσαλία, αλλά και στο χώρο των μαχών, στην Αλβανία, προς τιμήν όσων έδωσαν τη ζωή τους στη διάρκεια των μαχών, αλλά και όσων με τόσο ηρωισμό και επιτυχία αγωνίσθηκαν στο Ύψωμα 731. Πρότεινε μάλιστα τη χωροθέτηση του Μνημείου σε χώρο κατάλληλο, μεταξύ Καρδίτσας και Τρικάλων ή αν αυτή η πρόταση δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί, την ανέγερση ξεχωριστού μνημείου στη πόλη της Καρδίτσας. «Ως δημοτική αρχή μετά την κατασκευή του ανδριάντα του Καραϊσκάκη στην κεντρική πλατεία και του μικρού μνημείου στην Πλατεία Στρατολογίας για τους πεσόντες Καρδιτσιώτες στην Κύπρο το 1974, θα το έχουμε ως την επόμενη προτεραιότητά μας» τόνισε χαρακτηριστικά. - Να αγωνιστούμε για την αποκατάσταση και ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας και για την προβολή της ιστορικής ταυτότητας της Καρδίτσας. «Η Καρδίτσα πρωταγωνίστρια στους εθνικοαπελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες της Nεότερης Ελλάδας είναι πιστεύω το χαρακτηριστικό γνώρισμα, η ιστορική ταυτότητα της Καρδίτσας» τόνισε ο κ. Βερίλλης. - Θα πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες για να διδάσκεται η τοπική ιστορία στα σχολεία. «Η σύγχρονη Τοπική Ιστορία δεν είναι γνωστή στους νεότερους. Οι Αρχές οφείλουν να βρουν τρόπους να γίνει κτήμα των πολλών, γιατί η διατήρηση της μνήμης για μεγάλα εθνικά και τοπικά γεγονότα είναι ιστορικό χρέος όλων μας» υπογράμμισε ο Δήμαρχος Καρδίτσας. - Να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για την περισυλλογή των οστών των ηρώων που έπεσαν στη Βόρειο Ήπειρο το 1940-41, να αποδοθούν οι τιμές που τους αρμόζουν. «Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να συγχαρώ τον Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κ. Γ. Σούρλα για την άοκνη και συστηματική προσπάθειά του προς αυτή την κατεύθυνση και να τον ευχαριστήσω που βρίσκεται στην πόλη μας για να παρουσιάσει το βιβλίο του με τίτλο «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1940 ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ» και παράλληλα να εκφράσει τις απόψεις και τις σκέψεις του για θέματα, ζητήματα και ιδανικά που συγκινούν και έχουν άμεση προτεραιότητα και ενδιαφέρον, ιδιαίτερα για εμάς τους Δυτικοθεσσαλούς» κατέληξε ο δήμαρχος Καρδίτσας. Ο κ. Ταλιαδούρος Ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Σπύρος Ταλιαδούρος, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Αντιπροέδρου της Βουλής, κ. Γεωργίου Σούρλα «Οι ήρωες του 1940 περιμένουν» επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής: «Με ιδιαίτερη συγκίνηση και σεβασμό παρίσταμαι σε αυτήν την εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του εκλεκτού συναδέλφου και συμπατριώτη, κ. Γεωργίου Σούρλα, με τίτλο «Οι ήρωες του 1940 περιμένουν». Τίτλος που επαναφέρει στη μνήμη μας ζωντανή, τη τραγική αλλά ταυτόχρονα και ένδοξη αυτή σελίδα της ιστορίας του έθνους. Ο συγγραφεύς του έργου με το πνευματικό του δημιούργημα διαπραγματεύεται επιτυχώς μια ευαίσθητη πτυχή της ανθρώπινης ιστορίας, όπως αυτή της απόδοσης της οφειλόμενης από ένα έθνος τιμής προς τους νεκρούς του. Με την επιλογή του αυτή επιβεβαιώνεται η ευαισθησία που τον διακατέχει σε θέματα εθνικού χαρακτήρα και η με παρρησία και υπευθυνότητα εκ μέρους του προάσπιση των συμφερόντων του τόπου, από κάθε θέση που υπηρέτησε μέχρι τώρα, ως υπουργός Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ως Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής. To βιβλίο «Οι ήρωες του 1940 περιμένουν» προβάλλει και γνωστοποιεί στο ευρύ κοινό, με εξαιρετική ευαισθησία και ταυτόχρονα με αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, το θέμα που χρόνια τώρα απασχολεί την ελληνική πολιτεία, το θέμα των οστών των ηρωικώς πεσόντων στην Αλβανία, στην ευρύτερη περιοχή του Αργυροκάστρου-Κλεισούρας-Πρεμετής, κατά την περίοδο του ελληνοϊταλικού Πολέμου 1940-41. Τα ηρωικά αυτά οστά παραμένουν άδοξα, με την αρχαϊκή έννοια «ατιμασμένα», καθώς εξήντα οκτώ χρόνια μετά, είναι ακόμη ασύλλεκτα και άταφα. Η μεταλλική ένδειξη «ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» που αναγράφεται στα ξυλοκιβώτια, όπου επανατοποθέτησε μερικά από αυτά το Ειδικό Ιταλικό Τάγμα Μηχανικού, που συγκροτήθηκε μετά τον πόλεμο και είχε ως αποστολή την ανεύρεση των Ιταλών νεκρών και τη μεταφορά τους στην Ιταλία, πρέπει να αποτελεί σημαία υπενθύμισης για όλους εμάς σήμερα του καθήκοντος και της ιερής υποχρέωσης τίμησης των περισσότερων από 12.000 ηρώων που χάθηκαν «ανωνύμως», υπερασπιζόμενοι το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας της πατρίδας. Το εθνικής σημασίας αυτό έργο επιβάλλει δυστυχώς την ανάγκη άμεσης δράσης καθώς ο εντοπισμός των νεκρών δυσχεραίνεται με το πέρασμα του χρόνου όλο και περισσότερο, λόγω του γεγονότος ότι οι σύγχρονοι των γεγονότων και σημερινοί υπερήλικες επιζώντες, που μπορούν να βοηθήσουν στο έργο της ανεύρεσης, καθημερινά λιγοστεύουν. Η παραχώρηση από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας δύο (2) ιδιόκτητων εκτάσεων της, στην Κλεισούρα και στην Κορυτσά, για τη δημιουργία στρατιωτικών νεκροταφείων, η ίδρυση και λειτουργία του συλλόγου «ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΤΟΥ 1940» με χρηματοδότηση από το ΥΠ.ΕΘ.Α, το Μνημείο του Έλληνα Μαχητή, στο Καλπάκι, όπου κάθε χρόνο γίνεται αναπαράσταση της ομώνυμης μάχης και το μνημείο πεσόντων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στην Κόνιτσα δεν αποτελούν παρά δείγματα της έμπρακτης ευαισθητοποίησης της πολιτείας στο συγκεκριμένο θέμα έτσι ώστε οι νεκροί μας να αναπαύονται στον χώρο στον οποίον έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι. Πολλά βέβαια μπορούν και πρέπει ακόμα να γίνουν προκειμένου το θέμα αυτό να διευθετηθεί οριστικά. Η κατασκευή μνημείου στα Γιάννενα αλλά και η ενημέρωση της μαθητικής κοινότητας, με την ένταξη του βιβλίου αυτού στις σχολικές βιβλιοθήκες θα αποτελούσε μια ακόμη απτή απόδειξη της οφειλόμενης από το έθνος τιμής προς τους πολεμιστές, τους αγωνιστές, τους νεκρούς και τα θύματα του ιερού αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στα εχθρικά στρατεύματα κατοχής. Κλείνοντας θα ήθελα να συγχαρώ τον συγγραφέα για το έργο του καθώς θεωρώ ότι ευαισθητοποιεί τον αναγνώστη του και του εμφυσά το αίσθημα του υγιούς πατριωτισμού, που συμβάλλει εν τέλει στην ενδυνάμωση της εθνικής συνείδησης και περηφάνιας». Ο κ. Κατοίκος
Ο φιλόλογος κ. Νίκος Κατοίκος παρουσιάζοντας το βιβλίο του κ. Σούρλα μεταξύ άλλων είπε: «Γνωρίζοντας ως φιλόλογος τις πατρογονικές συνήθειες των Ελλήνων που καταγράφονται ανά τους αιώνες προς τιμήν και μνήμην των νεκρών, αισθάνομαι μεγάλη ντροπή για το εθνικό και ηθικό χρέος που είχαμε εμείς οι Έλληνες να μαζέψουμε και να τιμήσουμε τα ιερά κόκαλα των παλικαριών που έπεσαν ηρωικά στα αλβανικά βουνά. Το βιβλίο αυτό είναι σύντομο και περιεκτικό και γι’ αυτό διαβάζεται ευχάριστα. Το ίδια το θέμα του συγκινεί αλλά περισσότερο θέλγει ο τρόπος γραφής του. Ο συγγραφές κάνει μια κατατοπιστική εισαγωγή στο θέμα του βιβλίου. Σε αυτή εκφράζει την ελληνική περηφάνια για την εποποιΐα του 1940 που αποτελεί όπως γράφει «σπουδαία συμβολή στη διατήρηση των παγκόσμιων αξιών». Ταυτόχρονα, καταλογίζει ευθύνη στους Έλληνες για την εθνική εκκρεμότητα απέναντι στους 7.976 νεκρούς των μαχών στη Βόρειο Ήπειρο. Αυτοί, άταφοι ή προσωρινά θαμμένοι, περιμένουν να συνεχιστεί η μακραίωνη ελληνική συνήθεια, που υπαγορεύει «νεκρούς θάπτειν και νεκρούς μη υβρίζειν». Και βέβαια φροντίδα των νεκρών δεν σημαίνει μόνο περισυλλογή των λειψάνων τους, αλλά και φροντίδα για τα ορφανά, όπως γράφει ο συγγραφέας σε άλλο σημείο και καταγραφή των άφθαστων ηρωισμών τους, που προκάλεσαν τότε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Η θυσία τους έγινε για την υπέρτατη αξία της πατρίδος, όπως αυτή προσδιορίστηκε από τον Όμηρο, το Σωκράτη και τους άλλους προπάτορές μας. Το παρήγορο είναι ότι το Ελληνικό κράτος έστω και τόσο αργά φαίνεται ότι θα εκπληρώσει το χρέος του απέναντι στους ήρωες που έμειναν για πάντα πάνω στα βουνά της Β. Ηπείρου. Όλοι δραστηριοποιούνται πλέον: Η δ/νση Ιστορίας του Γενικού Επιτελείου Στρατού, που έχει καταρτίσει μητρώα πεσόντων, η αρχιεπισκοπή, που βοηθάει ποικιλοτρόπως τα προξενεία μας στην Αλβανία, ο Σύλλογος «Πεσόντες του 1940-1941» που έχει την έδρα του στο Αργυρόκαστρο και οι Θεσσαλοί που έχουν τους περισσότερους νεκρούς και που τελευταία παρουσιάζουν αξιόλογη κινητοποίηση».
Ἀναδημοσίευσις ἀπὸ τὸ karditsanews.gr, 26-5-2008.
Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Σελίδες Πατριδογνωσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου