Μέτωπον, Δεκέµβριος. Τό παχύ χιονάτο στρώµα, από δέκα µέρες τώρα, διαρκώς σκεπάζει τά άγρια βουνά τής Αρβανιτιάς. Τά λευκά πέταλά του διαρκώς σάν ροδόσταµο ραίνουν τίς νίκες µας. Έστω καί υπό τοιαύτας συνθήκας ετοιµάζεται ο λόχος µας νά εορτάση εδώ στό µέτωπο τήν µεγάλη χριστιανική Γιορτή. Μόνο η ανάµνησι τού σπιτιού καί τής οικογενείας δηµιουργεί καύσι στό παγωµένο µας κορµί, πού εχει διαρκώς τό βλέµµα τής ψυχής του προσηλωµένο, αφ' ενός στήν Νίκη καί στό µεγαλείο τής Ελλάδος µας καί αφ' ετέρου στούς αγαπηµένους µας πού εφέτος θά γιορτάσουν Χριστούγεννα πολεµικά. Όσο γιά µάς εδώ επάνω, νά µή µάς συλλογιέσθε γιατί η µεγάλη Μάννα µας εφρόντισε γιά όλα.
Αρχίζουµε µέ τά κάλαντα, στήν αρχή στήν σκηνή τού λοχαγού µας καί µέ τήν σειρά σ' όλους τούς αξιωµατικούς τού τάγµατος. Κονιάκ, τσιγάρα παντού άφθονα. Συσσίτιο πού φανερώνει όλη τήν φροντίδα τού Εθνικού Κυβερνήτη καί τό ενδιαφέρον του, ο στρατός νά µή στερηθή τίποτε. Ό,τι µάς συγκινεί εξαιρετικά είναι η στιγµή όπου θά µάς µοιράσουν τά δώρα πού µάς στέλνει η Εθνική οργάνωσις τών µετόπισθεν.
Όλοι οι φαντάροι από ένα δέµα. Τί χαρά, τί υπερηφάνεια νά νοιώθουµε ότι όλο τό Έθνος, ολόκληρη η Ελλάς σέ µάς έχει στρέψει τόν νούν καί τά βλέµµατα.
Τώρα ο ταχυδρόµος, χιονισµένος σάν τόν Άη Βασίλη πού µικρά παιδιά βλέπαµε στίς φωτογραφίες, µάς µοιράζει τό ταχυδροµείο. Χαρές, συγκινήσεις, δάκρυα. Γράµµατα, γλυκίσµατα, χαρτοφάκελα, ξερά φρούτα, καί τί δέν θέλετε, όλα µάς εκδηλώνουν τήν αγάπη, τήν λατρεία καί τόν θαυµασµό τών µετόπισθεν. Εδώ επάνω δέν υπάρχουν διακρίσεις. Όλοι, µεγάλοι καί µικροί αξιωµατικοί καί οπλίται, αποτελούµεν µίαν οικογένεια, τ' αδέλφια µιάς Μάννας πού κινούνται γιά τήν αυτή προσπάθεια, γιά τήν Νίκη. Όλα είναι κοινά δώρα τής κοινής µητέρας µας, πού µάς θερµαίνει µέ τό καλοριφέρ τού Πατριωτισµού.
Ας χιονίζει, άς παγώνουν τά µέλη, η ψυχή θερµαίνεται µέ τήν αγάπη της. Αγάπη, καί µόνον αγάπη, φυτρώνει εδώ στίς ψυχές όλων µας, καί µ' αυτήν σάς υποσχόµεθα τήν τελικήν Νίκην.
Αρχίζουµε µέ τά κάλαντα, στήν αρχή στήν σκηνή τού λοχαγού µας καί µέ τήν σειρά σ' όλους τούς αξιωµατικούς τού τάγµατος. Κονιάκ, τσιγάρα παντού άφθονα. Συσσίτιο πού φανερώνει όλη τήν φροντίδα τού Εθνικού Κυβερνήτη καί τό ενδιαφέρον του, ο στρατός νά µή στερηθή τίποτε. Ό,τι µάς συγκινεί εξαιρετικά είναι η στιγµή όπου θά µάς µοιράσουν τά δώρα πού µάς στέλνει η Εθνική οργάνωσις τών µετόπισθεν.
Όλοι οι φαντάροι από ένα δέµα. Τί χαρά, τί υπερηφάνεια νά νοιώθουµε ότι όλο τό Έθνος, ολόκληρη η Ελλάς σέ µάς έχει στρέψει τόν νούν καί τά βλέµµατα.
Τώρα ο ταχυδρόµος, χιονισµένος σάν τόν Άη Βασίλη πού µικρά παιδιά βλέπαµε στίς φωτογραφίες, µάς µοιράζει τό ταχυδροµείο. Χαρές, συγκινήσεις, δάκρυα. Γράµµατα, γλυκίσµατα, χαρτοφάκελα, ξερά φρούτα, καί τί δέν θέλετε, όλα µάς εκδηλώνουν τήν αγάπη, τήν λατρεία καί τόν θαυµασµό τών µετόπισθεν. Εδώ επάνω δέν υπάρχουν διακρίσεις. Όλοι, µεγάλοι καί µικροί αξιωµατικοί καί οπλίται, αποτελούµεν µίαν οικογένεια, τ' αδέλφια µιάς Μάννας πού κινούνται γιά τήν αυτή προσπάθεια, γιά τήν Νίκη. Όλα είναι κοινά δώρα τής κοινής µητέρας µας, πού µάς θερµαίνει µέ τό καλοριφέρ τού Πατριωτισµού.
Ας χιονίζει, άς παγώνουν τά µέλη, η ψυχή θερµαίνεται µέ τήν αγάπη της. Αγάπη, καί µόνον αγάπη, φυτρώνει εδώ στίς ψυχές όλων µας, καί µ' αυτήν σάς υποσχόµεθα τήν τελικήν Νίκην.
Λοχίας Ζ. Ζ εκ Β. Βροντάδου
Εφ. Η Πρόοδος, Χίου 25.1.1941
(«Μαρτυρίες '40-'41» των Κ. Χατζηπατέρα και Μ. Φαφαλιού, σελ. 147)
Ἀναδημοσίευσις ἀπὸ τὸ ἱστολόγιον Strategy-Geopolitics, 24-12-2008.
Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Σελίδες Πατριδογνωσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου